Relevant blijven in het tijdperk van disruptie

De diepgaande vaardigheden die werknemers nodig hebben

Nog niet zo lang geleden waren auto's zonder bestuurder, machinaal leren, 3D-printen en AI slechts futuristische concepten. Vandaag gebruiken we ze of anticiperen we erop met enige bezorgdheid, aangezien elke doorbraak belooft de manier waarop we leren, werken, leven en spelen te verstoren. Het tijdperk van disruptie is aangebroken: alle economieën, industrieën en bedrijven ondergaan snelle, fundamentele veranderingen.

Vooruitgang in automatisering en technologie hebben geleid tot wat veel mensen noemen, industrie 4.0 waar slimme fabrieken hun productiviteit verhogen met minder mensen. In dit tijdperk van disruptie is er een groeiende wanverhouding tussen de benodigde vaardigheden en het arbeidsaanbod.

Hoe kunnen bedrijven, human resource leiders en werknemers relevant blijven? De sleutel ligt in het ontwikkelen van fundamentele denkvaardigheden die tijdloos, schaalbaar, aanpasbaar, overdraagbaar en universeel toepasbaar zijn. Geavanceerde denkvaardigheden zijn essentieel in alle sectoren, functies, wetenschappen, culturen en talen. In tegenstelling tot domeinkennis en technologie hebben denkvaardigheden geen halveringstijd, waardoor deze vaardigheden mettertijd een steeds kostbaarder goed worden. Singapore's 2017 Verslag van het Comité voor de toekomstige economie (CFE) stelt dat "met het snelle tempo van de technologische echnologische ontwikkeling onze werknemers diepgaande vaardigheden zullen moeten ontwikkelen om relevant te blijven.....waarde te creëren, en wat nog belangrijker is, ervoor te zorgen dat zij hun vaardigheden doeltreffend op het werk kunnen gebruiken." Het zijn de fundamentele denkvaardigheden die de kern van deze "diepe vaardigheden" moeten vormen.

Focus op fundamentele denkvaardigheden

In het klassieke management boek, De rationele managervoor het eerst gepubliceerd in 1965, merkten Drs. Charles Kepner en Benjamin Tregoe op dat "het tempo van de technische veranderingen zo hoog is" en dat het tegengif kwam in de vorm van geavanceerde denkvaardigheden. Deze observaties zijn alleen maar relevanter geworden en denkvaardigheden zijn verder gedefinieerd als:

- Kritisch Denken (Analytisch Denken)

- Design Thinking (Divergent Denken)

- Systeemdenken (holistisch denken)

Het 2016 World Economic Forum (WEF) rapport over de toekomst van banen gaat in op de veranderingen die wereldwijd plaatsvinden en op de specifieke vaardigheden die werknemers de komende jaren nodig zullen hebben om succesvol te zijn. Het rapport versterkt de noodzaak om te focussen op het verbeteren van de kwaliteit van het denken en de capaciteiten om dat te doen. De studie suggereert dat tegen 2020 de top drie van vereiste vaardigheden zal bestaan uit het oplossen van complexe problemen, kritisch denken en creativiteit.

Een manier om het begrip van fundamentele denkvaardigheden te vereenvoudigen is het te zien als een proces in een input-outputmodel.

In het huidige tijdperk van disruptie veranderen de inputs (kennis, technologie, enz.) (figuur 1) snel. Gegevens nemen toe in een tempo dat vele malen hoger ligt dan dat van slechts twee of drie jaar geleden. Ervaring en kennis raken veel sneller verouderd. Het beoordelingsvermogen moet voortdurend worden bijgesteld in het licht van nieuwe ontwikkelingen.

Wat stabiel blijft en niet verandert, is het denkproces. Hoe sneller de input verandert, hoe meer wij moeten vertrouwen op een consequent en systematisch proces om de veranderingen te verzamelen, te sorteren, te organiseren en te analyseren. De sleutel tot het beheer van veranderingen ligt in het denkproces. Door een duidelijk denkproces te hebben, kunnen wij niet alleen de verandering beheren, maar ook de collectieve denkkracht van de mensen in de organisatie aanwenden.

Kritisch denken propageren

In het WEF-rapport wordt kritisch denken gedefinieerd als "het gebruik van logica en redeneren om de sterke en zwakke punten van alternatieve oplossingen, ideeën en informatie te identificeren teneinde antwoorden op problemen te formuleren" en "het vermogen om situaties, ideeën en informatie te identificeren, te analyseren en te evalueren teneinde antwoorden op problemen te formuleren".

Toen Kepner en Tregoe duizenden uren besteedden aan het observeren van de praktijken van zowel effectieve als ineffectieve probleemoplossers en besluitvormers, ontdekten zij dat succesvol problemen oplossen en besluiten nemen minder te maken had met de rol en functie van de organisatie dan het logische proces dat werd gevolgd om informatie te verzamelen, te ordenen en te analyseren alvorens tot actie over te gaan. Deze processen helpen niet alleen om de informatie, kennis en ervaring (d.w.z. de snel veranderende input) te verbeteren, maar fungeren ook als een stabiliserende kracht om door nieuwe situaties te navigeren.

Een pleidooi voor Design Thinking

Kritisch denken is bijzonder belangrijk en doeltreffend bij het analyseren van situaties en het convergeren naar een enkele oorzaak, beslissing of actie. Situaties kunnen bijvoorbeeld zijn het onderzoeken van een prestatieafwijking (product, dienst of mens) om de onderliggende oorzaak te vinden of het maken van moeilijke keuzes op basis van de beschikbare opties (het selecteren van een leverancier of het kopen van een bedrijf). Maar wat als de situatie vraagt om iets baanbrekends en innovatiefs, zoals een baanbrekend product/dienst/strategie of een onderneming op onbekend terrein? Wat als u uw eigen bedrijf probeert te ontwrichten voordat iemand anders dat doet? Dan komt design thinking om de hoek kijken.

Design thinking is creatief problemen oplossen. Het is een toepassing van divergent denken, op een systematische en iteratieve manier, om baanbrekende innovaties te bereiken. In tegenstelling tot brainstorming is het gebaseerd op het observeren (met empathie) van hoe mensen zowel emotioneel als fysiek reageren, alvorens op basis van deze observaties inzichten af te leiden en creativiteit te richten. In zijn boek, Change by Design: How Design Thinking Transforms Organizations and Inspires Innovation, beschrijft Tim Brown design thinking als een discipline die "de gevoeligheid en methoden van de ontwerper gebruikt om de behoeften van mensen af te stemmen op wat technologisch haalbaar is en wat een levensvatbare ondernemingsstrategie kan omzetten in klantwaarde en marktkansen". Design thinking vereist een mensgerichte focus, die in de eerste plaats begint met het identificeren van mensen en hun behoeften (Desirability). Pas later, tijdens het experimenteren, evolueren ideeën en oplossingen om aan deze behoeften te voldoen binnen de vereisten van technologie (Haalbaarheid) en business (Levensvatbaarheid).

Dit denkproces, gebruikt door de gerenommeerde ontwerpstudio IDEO, leidt denkers van de concrete gebruikerservaring naar de abstracte verkenning van ideeën in antwoord op hun behoeften, en keert dan uiteindelijk terug naar het concreet testen van die ideeën binnen de context van de gebruiker.

Met een focus op wenselijkheid, levensvatbaarheid en haalbaarheid, kan het consequent worden toegepast om baanbrekende innovatie te bereiken temidden van een snel veranderende omgeving en technologische vooruitgang. Brown onderstreept de waarde van dit soort denken: "Zolang er geen algoritme is dat ons vertelt hoe we uiteenlopende mogelijkheden in een convergerende realiteit kunnen brengen... zullen getalenteerde ontwerpdenkers een plaats in de wereld hebben."

Pleiten voor het oplossen van complexe problemen (systeemdenken)

In het WEF-rapport wordt het oplossen van complexe problemen omschreven als "ontwikkelde capaciteiten om nieuwe, slecht gedefinieerde problemen op te lossen in complexe, reële omgevingen". De behoefte aan deze complexe probleemoplossing of "systeemdenken" blijkt duidelijk uit de samensmelting van IT en technologie in vrijwel elke bedrijfsomgeving, waardoor de complexiteit toeneemt die het gevolg is van de onderlinge afhankelijkheid van systemen en processen.

Systeemdenkers hanteren een holistisch perspectief bij de aanpak van een complex probleem. In zijn boek, Inleiding tot systeemdenkenDaniel H. Kim beschrijft systeemdenken als "een manier van kijken naar .... die ons helpt systemen beter te begrijpen en ermee te werken om de kwaliteit van ons leven te beïnvloeden". Door het complexe probleem (zakelijk, economisch of sociaal probleem) als een systeem te zien, ontwikkelen systeemdenkers een waardering voor hoe de verschillende onderdelen met elkaar samenhangen, in evenwicht zijn of elkaar versterken.

Wij kunnen complexe problemen bekijken vanuit de volgende meervoudige perspectiefniveaus: gebeurtenissen, patronen, en systemische structuren.

De meesten van ons merken gebeurtenissen veel gemakkelijker op dan patronen of systemische structuren, ook al zijn het systemen die de gebeurtenissen sturen. Dat komt omdat we leven in een wereld die gericht is op gebeurtenissen en onze taal is geworteld op het niveau van gebeurtenissen. Onze evolutionaire geschiedenis is gericht op het reageren op gebeurtenissen, met name op gebeurtenissen die een onmiddellijk gevaar voor ons welzijn vormden. Het is echter het herontwerpen van dingen op systemisch niveau dat ons veel meer mogelijkheden biedt om gebeurtenissen te beheersen - om complexe problemen op te lossen en de toekomst vorm te geven in plaats van simpelweg te reageren op gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden.

Naarmate de wereld meer onderling verbonden raakt, is het steeds belangrijker geworden om verder te denken dan het niveau van de gebeurtenissen en de juiste systemische hefbomen te vinden om complexe problemen op te lossen.

Casestudie

In het besef dat toekomstige problemen steeds complexer worden en interdisciplinaire oplossingen vereisen, ontwikkelde een wereldwijd technologiebedrijf een kader van werknemers met veel potentieel die de meest complexe en dringende problemen met de klantervaring moesten oplossen. Het team werd uitgerust met drie brede sets van vaardigheden: Critical Thinking, Design Thinking en Systems Thinking. Gedurende een periode van drie maanden van training en coaching, ontstond een steeds meer zelfsturend team van onafhankelijke maar geïntegreerde denkers. Het team slaagde erin het aantal storingen bij klanten te halveren en voor het merendeel van de resterende incidenten een effectieve oplossing te vinden.

Samenvatting

In tijden van ongekende verandering en disruptie zijn fundamentele denkvaardigheden - kritisch denken, ontwerpdenken en systeemdenken - de enige blijvende valuta. Investeringen in de ontwikkeling en ondersteuning van de toepassing van deze denkvaardigheden helpen zowel werknemers als bedrijven om relevant te blijven, de toekomst van werk te beheersen en te gedijen in een veranderende en onzekere toekomst.

George Ng
Regionaal algemeen directeur

George is een consulting leider met meer dan 20 jaar ervaring op het gebied van strategie, operationele en serviceverbetering. Als leider van het team in Zuidoost-Azië en Groot-China werkt George met organisaties in de hele regio aan het realiseren van impactvolle operationele verbeteringen en duurzame cultuurveranderingen door de gedisciplineerde toepassing van KT-denkprocessen.
gng@kepner-tregoe.com

Kepner-Tregoe heeft duizenden bedrijven in staat gesteld miljoenen problemen op te lossen. KT biedt een datagestuurde, consistente, schaalbare aanpak voor klanten in Operations, Manufacturing, IT Service Management, Technical Support, en Learning & Development. Wij stellen u in staat om problemen op te lossen. KT biedt een unieke combinatie van vaardighedenontwikkeling en adviesdiensten, speciaal ontworpen om de hoofdoorzaak van problemen aan het licht te brengen en organisatorische uitdagingen blijvend aan te pakken. Onze benadering van het oplossen van problemen zal meetbare resultaten opleveren voor elk bedrijf dat op zoek is naar verbetering van kwaliteit en effectiviteit en tegelijkertijd de totale kosten wil verlagen.

Gerelateerd

De onopgemerkte verspilling van Lean

De leerrevolutie - Problemen oplossen in het tijdperk van ervaringsleren

Neem contact met ons op

Voor vragen, details, of offertes!